- Od maja 2023 roku część uchodźczyń mieszkających w punktach zbiorowego zakwaterowania jest zmuszona ponosić 75% kosztów tego zakwaterowania;
- Najnowsze ustalenia Konsorcjum Migracyjnego wykazują szereg nieprawidłowości związanych z wprowadzeniem tych zmian w życie;
- Szacuje się, że w miejscach zbiorowego zakwaterowania przebywa ok. 100 tysięcy osób.
Prowadzony przez Konsorcjum Migracyjne monitoring w 6 województwach Polski oraz korespondencja z władzami wykazały brak spójnej strategii oraz przepływu informacji między organami władzy, a także budzą obawy co do intencji zmian prawnych, realistycznej oceny sytuacji życiowej i możliwości samoutrzymania uchodźczyń oraz braku alternatywy na polskim rynku mieszkaniowym przy obserwowanym społecznym “zmęczeniu gościnnością” po czasie wielomiesięcznej solidarności.
„Dla części uchodźców i uchodźczyń sama wizja zmiany prawnej – bez jasnego dla nich komunikatu władz – wystarczyła, by pewna grupa wróciła do Ukrainy, państwa wciąż objętego działaniami zbrojnymi; często bez planu na przyszłość czy oszczędności, z lęku przed bezdomnością w Polsce” – pisze we wstępie autor raportu Sarian Jarosz.
Widać ponadto dramatycznie różny standard samych punktów zbiorowego zakwaterowania. W niektórych dochodzi przez to do przejawów dyskryminacji, wymuszeń i zaniedbań; inne likwidowane są z miesiąca na miesiąc. Nie ulega dla nas wątpliwości, że uchodźcy i uchodźczynie powinni być wspierani poprzez zapewnienie lepszego dostęp do rynku mieszkaniowego. Tymczasem otrzymują groźbę eksmisji lub zawyżone względem oferowanego standardu koszty zakwaterowania.
Wraz z raportem przygotowaliśmy szereg rekomendacji do władz:
- Konieczne jest wycofanie się z uchwalonej z 13 stycznia 2023 roku nowelizacji Ustawy o pomocy obywatelom Ukrainy, która wymusza na części z nich partycypowanie w kosztach zakwaterowania;
- Konieczne jest wprowadzenie spójnego i regularnego przeglądu liczby miejsc zbiorowego zakwaterowania;
- Konieczne jest wprowadzenie minimalnych standardów, jakie powinny spełniać wszystkie miejsca zbiorowego zakwaterowania odnośnie do warunków bytowych oraz oferowanych tam usług;
- Konieczne jest wprowadzenie jasnych zasad odpowiedzialności za wsparcie uchodźczyń między poszczególnymi szczeblami sektora publicznego;
- Niezbędne jest także poszerzenie oferty mieszkaniowej (społecznej i komunalnej) dla osób uchodźczych i połączenie jej z programami aktywizacji zawodowej (pamiętając jednak, że nie każda osoba będzie mogła podjąć pracę).
Z pełną treścią raportu można zapoznać się tutaj:
Streszczenie raportu dostępne jest tutaj:
