Historia dwóch granic. Podwójne standardy humanitarne w recepcji osób uchodźczych.

22 maja, 2025 | Aktualności, Raporty
Udostępnij artykuł

Konsorcjum Migracyjne wraz z Save The Children (Humanitarian Leadership Academy) publikuje raport zatytułowany „Historia dwóch granic. Podwójne standardy humanitarne w recepcji osób uchodźczych. Polska„.

Raport analizuje zjawisko podwójnych standardów, które ujawniły się w procesie przyjmowania uchodźców w Polsce od 2021 roku, w obliczu dwóch kryzysów migracyjnych. Ukazuje wyraźny kontrast między sposobem przyjęcia uchodźców z Ukrainy a recepcją uchodźców z Bliskiego Wschodu i Afryki Północnej próbujących przekroczyć granicę polsko-białoruską. 

  • W jaki sposób różnią się mechanizmy przyjmowania uchodźców i odpowiedzi humanitarne, w zależności od konkretnej trasy migracyjnej? 
  • Jakie konsekwencje mogą wynikać z tych różnic? 
  • Jakie doświadczenia mają osoby i organizacje zaangażowane w pomoc humanitarną? 

Jakie są główne obserwacje i wnioski na temat pracy sektora humanitarnego?

  • Na granicy polsko-białoruskiej działania humanitarne podejmują głównie oddolne grupy aktywistów, wolontariuszy i lokalnych mieszkańców działających w sposób nieformalny. Osoby aktywistyczne zmuszone są działać w sekrecie, często będąc narażone na nadużycia władz, przemoc i kryminalizację działań solidarnościowych.
  • Z kolei granica polsko-ukraińska symbolizuje narodową solidarności. Pomoc humanitarna w marcu 2022 była udzielana zarówno przez aktorów formalnych, jak i nieformalnych, w tym międzynarodowe organizacje pozarządowe, instytucje państwowe i sektor prywatny.
  • Organizacje i oddolne grupy aktywistyczne działające na pograniczu polsko-białoruskim otrzymują znacznie mniej dofinansowań. Utrzymywane są głównie przez prywatnych donorów. 
  • Działania humanitarne na pograniczu polsko-ukraińskim otrzymały znacznie więcej dofinansowań, płynących z publicznego i międzynarodowego instytucje.
  • Czy te dwie, skrajnie różne mobilizacje sektora humanitarnego dzielą podobieństwa? Głównym z nich wydaje się być prawie niezwłoczna mobilizacja pomocowa sektora humanitarnego i lokalnych osób działających w obu przypadkach. Nastąpiło to mimo że wiele z nich nie posiadało uprzednio profesjonalnej ekspertyzy w sektorze pomocy humanitarnej.

Udostępnij artykuł