ODI opublikował najnowszy raport, badający narracje otaczające wojnę w Ukrainie. Raport powstał we współpracy z Konsorcjum Migracyjnym i brytyjskim Czerwonym Krzyżem. Autorzy raportu przyglądają się temu, w jaki sposób darczyńcy, decydenci polityczni, międzynarodowe organizacje pozarządowe, media i podmioty lokalne wykorzystują narracje do kształtowania percepcji, polityki i reakcji.
Kluczowe wnioski:
- Narracje wykorzystywane przez zachodnie rządy i opinię publiczną, przedstawiające motywacje do wspierania Ukrainy, koncentrują się na „oddolnym instynkcie solidarności”. W tych narracjach pomoc humanitarna stanowi rozszerzenie wsparcia politycznego i wojskowego dla Ukrainy
- Narracje solidarności tworzą pełną wyzwań dynamikę pomiędzy rządami, lokalnymi organizacjami humanitarnymi i podmiotami pomocy humanitarnej. Obejmuje to zderzenie narracji solidarności z zasadami humanitarnymi stosowanymi przez dotychczasowych aktorów pomocy humanitarnej.
- Relacje medialne na temat wojny przedstawiały ją jako “inny rodzaj kryzysu”, a ukraińskich uchodźców jako “inną kategorię uchodźców”. Przyczyniło się to do powstania nierównego standardu, a nawet hierarchii ochrony uchodźców w Europie: ciepłe przyjęcie osób z Ukrainy ostro kontrastuje z surową polityką wobec innych grup.
- Niewykorzystana została szansa na zmianę narracji międzynarodowego fundraisingu tak, by koncentrowała się ona na funkcjonującej lokalnej pomocy humanitarnej w Ukrainie i w krajach sąsiednich. W rezultacie niewiele międzynarodowych funduszy trafiło bezpośrednio do lokalnych podmiotów, pomimo ich wiodącej roli w reagowaniu na kryzys.
